Sinds winter 2019 is ons team bijna verdubbeld, en daar laten we graag wat meer van zien. In een nieuwe serie blogs maak je elke keer kennis met één van de Werfzepers. Vorige keer gaf Hadassa het stokje door aan Anne-Fleur, een van de allereerste personeelsleden van Werfzeep!
Hoe ben je bij Werfzeep terecht gekomen?
Op een keer zat ik bij Koffie Leute en zag ik Marjolein (het eerste personeelslid van Werfzeep) het schap met zeepjes aanvullen. Ik raakte met haar in gesprek, en ze vroeg of ik even in het zeepatelier wilde kijken. Ik vond het zo leuk dat ik daarna meteen een mailtje schreef naar Laurens en Evelien, of ik koffie kon komen drinken. Ik geloof dat ik niet een heel specifiek voorstel had, wel schreef ik dat ik graag mijn hulp aanbood. Dat zou nu nooit meer kunnen! Maar toen bestond Werfzeep alleen nog uit Evelien en Laurens en Marjolein, die een paar ochtenden per week kwam helpen. Dus mocht ik inderdaad koffie komen drinken.
Wat ik zo leuk vond was dat het een bedrijf was met normen en waarden waar ik helemaal achter kon staan, een bedrijf dat geen enkele concessie deed, met oog voor de natuur en biologische ingrediënten. Voor Evelien en Laurens kwam het ook goed uit: zij wilden wel een personeelslid aannemen, maar wisten nog niet helemaal zeker of dat zou lukken en hoe dan. Dus we spraken toen af dat ik vier maanden een soort stage kon komen lopen en het vak leren. De details kan ik me niet meer precies herinneren, maar ik weet nog wel dat ik helemaal blij wegliep en gelijk drie vrienden heb gebeld om het goede nieuws te vertellen.
Wat doe je precies?
Het bovenstaande was in 2016, Werfzeep functioneerde nog heel anders dan nu. Ik leerde inderdaad zeepmaken, maar ik deed ook van alles eromheen. Ik startte bijvoorbeeld ons Instagram-account op. En ik sneed zeep, maakte pakketjes klaar, schreef blogs en regelde van alles. Winkelbestellingen brachten we met een bakfiets naar het postkantoor – daar heb ik op zich geen heimwee naar, naar die bakfiets. Als ik terugdenk vind ik het zó leuk dat ik er al zolang ben en het heb zien uitgroeien tot (wijst om zich heen en lacht) dit.
Door de jaren heen heb ik verschillende rollen gehad. Op een gegeven moment ging ik steeds meer regelen en bijhouden en groeide ik door naar een soort organisatierol. Eigenlijk niet omdat ik dat nou zo leuk vond, meer omdat ik zag dat het nodig was. Toen ben ik ook een tijdje uit de running geweest, het werd te heftig. Nu hebben we een veel duidelijker verdeling in rollen, dat geeft heel veel rust. Terwijl we wel nog met evenveel liefde zeep maken. We hebben een groter team, maar ik denk dat het zó duidelijk is waar het om draait, de zeep en de ingrediënten, dat iedereen daar loyaal aan is.
Ik werk nu vooral als zeepmaker, grappig genoeg samen met mijn zus Charlotte. We hebben aan een half woord genoeg, dat is heel fijn. Omdat ik het ambacht nu zo goed beheers is zeep maken voor mij echt spelen. Samen afspreken wat we gaan doen en dan knallen, jezelf uitdagen om alles zo snel en handig mogelijk te doen. Charlotte zet altijd de koffie, daarna maken we een plannetje, en dan gooien we er met z’n tweeën in drie uur zes batches zeep uit. Die samenwerking, dat harde fysieke werk, vind ik echt heerlijk.
Wat doe je in je dagelijkse leven naast Werfzeep?
Eh… keramiek (lacht). Ik heb mijn eigen keramiekbedrijf, dat ook heel hard is gegroeid de laatste jaren. Pottenbakken is voor mij iets ‘mentaler’ dan zeepmaken. Het is natuurlijk met je handen werken, maar je moet je ook echt op een bepaalde manier concentreren. Het zit er precies tussenin, denk ik. Keramiek is heel belangrijk geweest voor mijn persoonlijke groei. Ik had nooit een goede relatie met mijn lichaam, maar in klei vond ik allerlei lichaamsvormen oprecht mooi. Dus ook de mijne. Nu maak ik keramiek geïnspireerd door het menselijk lichaam. Pottenbakken is voor mij op een positieve manier daarmee bezig zijn, en vrolijke dingen maken.
Het gaat zo goed met m’n bedrijfje dat ik misschien wel zou kunnen stoppen bij Werfzeep, maar daar vind ik het te leuk voor. Ik zou mijn collega’s dan veel te erg missen! We zijn toch een soort Werfzeep-familie met z’n allen.
Even kijken, wat doe ik verder nog? Oh ja, ik ben de laatste tijd veel aan het breien, m’n covidhobby.
Wat is je favoriete zeepje?
Op dit moment de Wonderschoon!-zeep, die is héél leuk om te maken. En ik gebruik ‘m in het pottenbakkersatelier waar ik de hele tijd mijn handen moet wassen, ze worden er superzacht van.
Aan wie wil je het stokje doorgeven?
Nou, jij neemt al die interviews af, maar ik ben heel benieuwd naar wat je zelf zou antwoorden. Dus… aan jou!
Geef een reactie