Guur weer, een kaal bos, hoog tijd voor een verwarmende zeep. Begin december was het tijd voor een nieuwe seizoenszeep en op de laan stonden de rozenbottel struiken vol bottels. De nachtvorst was er net voorzichtig overheen gegaan. Perfect op tijd om ze te plukken om lekkere rozenbottel zeep mee te maken.
Schoonheid van de winter
Elk seizoen heeft op Wickenburgh zijn charme maar wat mij betreft houdt de schoonheid van de winter toch vooral de belofte van de lente in. Totdat die losbarst richt ik me dus zodra het kan vooral op werk binnenshuis, met de houtkachel aan, zoals het experimenteren met het maken van appelciderazijn, en op het broeden op een nieuwe lekkere winterzeep.
Maar dit is ook een goed moment voor wat wildpluk: met de hand de rozenbottels (Rosa canina) van de takjes rissen. Ze groeien o.a. in ons bos langs een wandelpad wat de vroegere oprijlaan van het landgoed is. Ik heb ze tot moes gekookt, deze moes gezeefd en dan is het klaar voor de zeep.
Winterzeep met swirl
Ik kreeg meteen een swirlzeep voor ogen, deels met rozenbottels en deels met scrubzaadjes. Anijs leek me precies goed, het is verwarmend en geeft een lekkere scrub. In de lijn van de anijs koos ik voor etherische oliën van venkel, basilicum en steranijs.
Op de foto zijn de kleurschakeringen van de etherische oliën mooi zichtbaar.
Anijs en rozenbottel in één zeep
De rozenbottelmoes verdween in de ene helft van de zeepmassa. De andere helft bleef ongekleurd en kreeg een deel anijszaadjes.
Een maandje wachten
Nadat we de zeep hebben in de zeepmal hebben gegoten mag het eerst een dagje rusten. De dag erop snijden we de rozenbottelzeep in stukken en schuiven het de drooglades in van onze droogkast. Ruim een maand later is de zeep klaar.
Het eindresultaat vind je hier!
Geef een reactie