Op 3 november 2019 reed ik samen met mijn schoonouders, groot fan van Werfzeep, naar het bos. Daar werd in de stromende regen, in een feestelijk geheel van vuurkorven, tentzeilen en zelfgebakken taarten, het Zeepboek gepresenteerd. Deze week is dat een jaar geleden, dus kijken we terug op deze bijzondere dag!
De hele week vooraf was al erg spannend. Op dinsdag kwamen er maar liefst elf pallets met boeken binnen! Met een glaasje champagne bladerden we er in het atelier doorheen. Zo onwerkelijk, om te zien dat al dat werk nu samenkwam in een dik boek vol prachtige foto’s en kleuren. Één van de eerste exemplaren was voor vormgever Sappho, die zo hard aan het boek heeft gewerkt.
De boekpresentatie was de officiële lancering van het boek, en tegelijk een gelegenheid om alle mensen te bedanken die onze crowdfunding hadden gesteund. Die waren namelijk allemaal uitgenodigd en konden hun boeken zelf komen ophalen en laten signeren.
Ondanks de regen stond het gezellig vol onder de tentzeiltjes. Dat kwam ook wel een beetje door alle fantastische taarten en brownies die er werden uitgedeeld, samen met hete kruidenthee. Mijn schoonouders vonden het ook erg leuk om het landgoed te zien; de antiekwinkel waar je in kon snuffelen, alle bloempotten en versieringen in de bomen, en de huizen van de huurders. Het is echt een unieke plek, eentje die helemaal past bij Werfzeep.
Op zeker moment klom Laurens op een boomstronk voor een officiële boekonthulling met toespraak, terwijl onze collega Anke een paraplu boven zijn hoofd hield. Dit ging ook weer helemaal op z’n Werfzeeps: met een dikke knipoog en veel humor, terwijl er ondertussen wel hele mooie, ontroerende dingen gezegd werden.
Wat ik zelf het mooist vond is dat Evelien zo in het zonnetje werd gezet. Ze wilde niet de toespraak geven en houdt er in het algemeen niet van om in het centrum van de aandacht te staan, maar zij is natuurlijk wel de schrijfster van een geweldig boek. Het was goed dat dat even werd belicht! En hoe mooi ook, dat dat dan gebeurt door degene die al ruim tien jaar je geliefde is én heeft gezien hoe Werfzeep is uitgegroeid van een ‘keukenaanrecht-bedrijfje’ tot een bloeiend zeepatelier. Ik moest wel even een traantje wegpinken.
Na de onthulling van het boek konden de gasten dan eindelijk allemaal hun exemplaar ophalen en eventueel laten signeren. Ook echt een fantastisch moment. Het was erg leuk dat het boek meteen aanleiding gaf tot allerlei uitwisselingen: ik stond algauw met mensen die ik helemaal niet kende, te praten over koude verzeping en wilde kruiden.
Nadat we onze boeken hadden laten signeren, werd de regen wel erg nat (en koud) en besloten we te gaan. Maar natuurlijk niet zonder een paar van de kleine ‘boekzeepjes’ mee te nemen die op tafel stonden!
Ik heb al op veel plekken gewerkt in mijn leven, maar ik kan eigenlijk wel zeggen dat ik het meest trots ben op mijn werk voor Werfzeep. Trots op mijn collega’s, ons mooie atelier, dat alles wat we doen met elkaar klopt, tot aan de inspirerende plek in het bos. En ik ben trots op het boek natuurlijk. Nu ik een mooi, gesigneerd exemplaar thuis heb liggen, kan ik niet wachten om aan de slag te gaan met planten uit de tuin, keukenkruiden en oliemengsels.
Als jullie hetzelfde hebben, laat het ons dan horen. We zijn heel benieuwd naar jullie zeepexperimenten!
De mooie foto’s zijn gemaakt door Laura de Rijk.
Geef een reactie