Meestal zie je alleen het eindresultaat van ons werk: een mooi stuk zeep. Maar het leek ons ook heel leuk om eens een inkijkje te geven in het proces erachter. In deze blog nemen we je mee op een dag in ons atelier!
Op een dinsdagochtend, om iets voor negen, komen de meeste Werfzepers aan bij het atelier. Charlotte is er dan al ruim anderhalf uur: om druk reisverkeer te mijden, neemt zij altijd een vroege trein en komt tussen zeven en half acht aan.
We beginnen de dag met koffie of thee. Alle Werfzepers hebben hun eigen mok, naar ieders respectievelijke wens gemaakt door Anne-Fleur, die in haar leven naast Werfzeep keramiste is. Tijdens het koffie- of theedrinken bespreken we wat we die dag gaan doen: welke zepen er gemaakt zullen worden, maar bijvoorbeeld ook welke plantenextracten er gemaakt worden, welke blog er geschreven wordt en hoe het met de voorraden en de planning is.
In het atelier ruikt het om deze tijd al heerlijk: Charlotte heeft de basisvetten voor de zepen klaargezet, en is vaak ook al bezig met de etherische oliën. Anne-Fleur voegt zich bij haar om de voorbereidingen voor de zeep af te maken. Vóór de zeepmakers gaan mengen zetten ze alles klaar, zodat ze op het moment suprême niet naar dingen hoeven te zoeken. Het afwegen van de etherische oliën voor iedere zeep is een nauwkeurig en heerlijk ruikend klusje. Uit een donkere kast worden de flessen olie tevoorschijn getoverd, met een pipetje worden ze tot op de druppel nauwkeurig afgewogen. Op de foto boven rechts zie je de mix van etherische olie – de ‘after-trace’ zoals wij dat noemen – klaar staan.
Vandaag maken we onder andere rozenbottelzeep, een bijzondere zeep met onder andere rozenbottelcoulis (moes), die we ontwikkelden in samenwerking met Rozenbotteltuin De Put. Op foto hieronder zie je de rozenbottelcoulis. 
Hierboven zie je Anne-Fleur en Charlotte bezig met de voorbereidingen, terwijl Hadassa met een krat zeep de droogkast uitloopt. Onze droogkast is een soort schatkamer – of ‘geurbibliotheek’ zoals een journalist het ooit noemde – middenin het atelier. Al onze zepen liggen er te drogen, dus als de deur opengaat komt er echt een explosie van geur je neus binnen. Iedere zeep moet gemiddeld een maand rijpen. Met een hele ‘bibliotheek’ aan zepen betekent dat dus goed plannen, én goed bijhouden wat waar ligt.
Terwijl Anne-Fleur en Charlotte in de zeepkeuken bezig zijn, wordt ook aan de andere kant van het atelier hard gewerkt. Hadassa gaat deze ochtend met een enorme stapel schoonmaakzeep aan de slag. De zeep komt in een groot blok uit de mal en wordt daarna in repen gesneden, de zogeheten ‘broden’. Hadassa snijdt alle broden in 15 gelijke stukken met een speciaal snij-instrument dat mij (Rinske) altijd een beetje aan een reuzeneiersnijder doet denken.
De gesneden zepen zet ze rechtop in kratten, met een beetje ruimte ertussen zodat elke zeep goed kan opdrogen. Omdat we zoveel zeep maken in het heel belangrijk dat ze goed noteert welke zeep in welk krat verdwijnt, hier hebben we een specifiek systeem voor.
Ook de webshop en het samenstellen van pakketten nemen een groot deel van de dag in beslag. Hadassa en Merel wisselen elkaar af in de inpakwerkplaats. Op de foto zie je onze opbergkast voor de webshop. Hier liggen ook doosjes, etiketten, kaartjes en kadopapier. Bestel je dus via onze webshop zeepjes, dan worden ze hier ingepakt.
In de middag verschijnt de Fietskoerier, een vrouw of man in sportieve kleding en met een grote bakfiets. Die neemt alle pakketjes mee, waarna ze de volgende dagen bezorgd worden.
Tegenover het zeepaanrecht in het atelier staat een grote tafel: daaraan doen Marie en Rinske het meeste van hun werk. Marie regelt zo ongeveer alles in het atelier: van het bestellen van genoeg wikkels, olijfolie en papiertape, tot het inplannen van de volgende pallet vol dozen zeep voor de inpakwerkplaats. En de systemen die we al noemden, om de voorraden en de gegevens van iedere batch zeep bij te houden, die kan Marie wel dromen. Tussendoor begroet ze ook nog de pakketbezorgers vriendelijk – zo vriendelijk dat alle bezorgers die door onze straat rijden, even naar haar zwaaien.
Naast Marie, op anderhalve meter afstand natuurlijk, zit Rinske. Zij (ik!) is chef communicatie en klantcontact. Dat houdt in: mails beantwoorden, de telefoon opnemen, blogs schrijven en berichten op social media zetten. En natuurlijk: reageren op al jullie leuke comments. Daarnaast nog honderd kleinere dingen, zoals zorgen dat de website up to date is, bellen met de Fietskoeriers, en af en toe grapjes maken met Marie. Op de dag dat deze atelierfoto’s werden gemaakt, schreef ik ook het begin van deze blog!
In de middag is het tijd voor een snack. Charlotte en Anne-Fleur komen even bij in de frisse wind, op het stoepje achter het atelier.
De samenwerking tussen Charlotte en Anne-Fleur is ook altijd leuk om te zien. ‘De Gezusters Kan’ heten ze hier (en ze zijn ook echt zussen). Hun humor bestaat vooral uit goed getimede beledigingen en het luidkeels uitbarsten in liedjes van Abba. Ondertussen werken ze geweldig samen, en maken ze op één dag onwaarschijnlijk veel zeep. Anne-Fleur vertelde me laatst dat dat komt doordat ze aan een half woord genoeg hebben.
Het is altijd ongelooflijk om te zien hoeveel zeep er aan het eind van de dag gemaakt is. Hier zie je de gevulde mallen; Charlotte strijkt de zeep nog even glad. Daarna gaat er een beschermend kartonnetje en een deken omheen. Zo koelt de zeep langzaam en gelijdelijk af. Morgen is ‘ie hard genoeg om te worden ‘ontmald’, zoals we dat noemen, en te worden verwerkt tot broden. Dat zal dan de volgende stapel zijn die Hadassa of Merel in stukken snijdt.
Misschien heb je de levenswijsheid weleens gehoord: ‘na het feest komt de afwas’. Hetzelfde is waar voor zeepmaken, na gedane arbeid staat er altijd een enorme stapel pannen, mengkannen, spatels etc. We sluiten de dag af met het opruimen van het atelier, zodat de mensen die de volgende dag werken met een schone lei kunnen beginnen. Afwassen, dweilen, alle schorten netjes ophangen: en dan met een voldaan gevoel naar huis!
Geef een reactie